Święto Narodowe
Trzeciego Maja – polskie święto obchodzone 3 maja, ustanowione w 1919 oraz
ponownie w 1990, w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja Rzeczypospolitej
Obojga Narodów.
Dzień ten jest dniem
wolnym od pracy.
Znaczenie daty.
3 maja 1791 uchwalono
pierwszą konstytucję w nowożytnej Europie, a drugą po amerykańskiej na świecie.
Wyprzedziła trzecią na świecie konstytucję francuską. Konstytucja ta została
uchwalona przez Sejm Wielki, który został zwołany w październiku 1788.
Ustanowienie święta.
Uchwalenie Konstytucji
3 maja zostało uznane za święto już 5 maja 1791.
Począwszy od 2007 roku
3 maja jest również świętem narodowym Litwy.
W czasie obchodów
pierwszej rocznicy uchwalenia konstytucji 3 maja 1792 wokół Warszawy
skoncentrowano wiele jednostek wojskowych, których zabrakło w krytycznym
momencie rosyjskiego ataku w 1792. Po odzyskaniu niepodległości w 1918,
rocznica Konstytucji 3 maja została uznana za święto narodowe uchwałą Sejmu
Ustawodawczego z 29 kwietnia 1919. Po II wojnie światowej obchodzono je do
1946, kiedy w wielu miastach doszło do demonstracji studenckich. Od tego czasu
władze komunistyczne zaprzestały i zabroniły publicznego świętowania, a próby
manifestowania były często tłumione przez milicję]. Święto to zostało oficjalne zniesione
ustawą z 18 stycznia 1951 o dniach wolnych od pracy. Dopiero w roku 1981
ponownie władze świętowały to historyczne wydarzenie – świadczą o tym gazety
codzienne z tego czasu m.in. Trybuna Ludu, Głos Robotniczy, Życie Warszawy. Tym
samym w roku 1981 pierwszy raz po wojnie – i zaznacza to "Głos
Robotniczy" z wydania 1-3.05.1981 – świętowano rocznicę Uchwały Majowej.
Święto Narodowe
Trzeciego Maja przywrócono ustawą z 6 kwietnia 1990 (weszła w życie 28
kwietnia). Pierwsze uroczyste obchody święta 3 maja w Warszawie na Placu
Zamkowym w 1990 odbywały się w obecności prezydenta Wojciech Jaruzelskiego.
Bibliografia: www.wikipedia.pl